De Aap kom uit de Mouw

Met de songkran party nog in onze kleren zetten we voort naar Chang Rai, We reizen dus inmiddels samen onze nu vriend uit California, we schrijven nu Califronia omdat op het moment dat we hem ontmoette iets interessants voor deed, zo stelde hij zich voor als Chris, uit California en dat zij hij omdat zich, net als de meeste, Amerikanen weten dat als ze Amerika zeggen er meteen een hele politieke discussie losbarst... interessant. Afijn eenmaal in Chang Rai, ten noorden van Chang Mai, worden we opgehaald voor een driedaagse trip op een bamboevlot op de rivier. We worden op het bustation opgehaald door een vrouw van 75 die blijkbaar onze reisleidster is en nou ik kan jullie vertellen, ik heb nog nooit zo'n pittige zakenvrouw gezien... ze dingde keihard de prijs van ons tripje omhoog en ja ga daar maar eens tegenin als een bejaarde tegenover je staat :-) geen probleem, eenmaal onderweg bleek het meer dan de moeite waard te zijn, eerst een nacht in een fantastisch uitziend resort waar wij de enig toeristen waren Menno wou net in het zwembad en zag op het laatste moment dat er geen water meer inzat... de volgende dag bracht ze ons bij een Akka longneck village, zo'n dorp met tradintioneel gekleede inwoner met een enorme lading ringen om je nek heen... toen we daar kwamen bleek het meer een soort pre-moderne shopping mall te zijn waar de akka spulletjes verkopen dan een traditioneel dorpje... de volgende dag gingen we bamboe vlot op en daar begonnen we aan de mooiste trip die we ooit gemaakt hebben...

Langzaam glijden we de rivier af, langs de kant wijfende bomen ons toe en boven splijten de bergtoppen met hun mescheprde toppen wolken in tweeen. Het vlot is een zo'n vlot als je kunt voorstellen als een typisch vlot maar dan van bamboe en een huisje in het midden, op zowel de voor als de achterplecht staat een stuurman die de rivier bedwnigt. de boot heeft geen motor of zeil maar glijd voort met de waterstroming in de rivier. In middag beginngen de botsmannen opeens in het Thais te gillen en wijzen naar de oever waar een slang ons sissend aankijkt een vande mannen pakt een katapult en schiet de slang voor het hoofd waanra het beest het water in schiet en op ons af kronkeld, wij gillend van angst en maar het beest komt niet verder dan de plecht en zakt daarna weer het water in. S'avond stoppen we en meren we aan bij een klein dorpje waar tientallen kinderen en dorpsbewoners ons geinteresseerd aankijken. Die kinderen begonnen opeens onwijs druk te doen en even later rennen we met z'n drieen achter een gigantische groep kinderen aan en zodoende verkende we kleine dorpje. We stoppen bij een apekooitje in het centrum van het dorp waarmheen nog veel meer huisdieren opgesteld staan konijnen, vogels, loslopende honden. We kijken een man aan die een enorme vredespijp in z'n handen heeft, hij neemt een trekje en gebaart tegen ons dat we de aap een handje kunnen geven, onwijs vet! We geven het aapje omstebeurt een handje en als Koen aan de beurt word het beestje opeens leip, krijst trekt aan een dierbaar bandje om zijn pols, Koen schreeuwt "laat los dekselse aap!" maar het beestje geeft niet op en bijt het bandje los. Koen kwaad en probeert het bandje door de kooi heen te pakken te krijgen, even kijkt koen bij de kooi en opeen trekt die deugniet van aap genadeloos aan Koen zijn haren... en toen gierden Chris en Menno he helemaal uit van het lachen!
Wat een avontuur! De volgende keer kijkt Koen eerst maar even de aap uit de boom...Daarna springen we met alle kiddo's in de rivier en laten we ons door de harde stroming de rivier afvoeren. De kindertjes heben hun favoriete duikrots waar de ze me flikflaks en dubbelle schroeven vanaf springen.
S'avond wordt 't met kampvuur, een gebarbeqeude maaltijd en onweer en regen het avontuur compleet en vallen we droog onder het kleine dakje van de boot in slaap...

Volgende bestemming is... Burma

Ziitend in een stadsbusje rijden we over een grootse weg in het midden gevuld met bloemenperkjes en gouden lataarnpalen... In de verte doemen de grote hekken en poorten van grens overgang veor ons op... Er heerst een schimmige sfeer en de Birmeze bewakers kijken je aan alsof reizigers het grootste kwaad zijn wat er op aarde rondloopt we lopen gespannen door de grenspost. De Burmeze grenswachers vroegen aan ons of we drie pasfoto's voor ze hadden en of we onze paspoorten konden inleveren... Inleveren?! zoiets hadden we nog nooit meegemaakt... We hadden natuurlijk ook nog een amerikaan bij ons en die schijnen extra goed in de gaten gehouden te worden, zo hoorden we in Chang Rai een verhaal van een Amerikaan die vanaf dat hij de grens over was gevolgd werd door een man in burgerkleinding, daarna was hij zo snel mogelijk het land ontvlucht... Maar onze Amerikaan zou nooit kwaad in de zin hebben, deze jonge was zo blij en grenzeloos posetief dat Menno en Koen er bij verbleekten, alles was "that's so great!", "That's awesome!" en wat we nooit zullen vergeten: "that's Sweetness" ooit had hij op een enorme vrachtwagen een stikker met sweetness! erop gezien en sindsdien is dit zijn woord geworden :-) hij maakte onze groep compleet en tussen ons drieen is de hele reis geen stilte gevallen!
Ons nieuwe paspoort werd een nieuw soort kartonnetje dat je zelf moest dubbelvouwen en daarmee gingen we de grens over... meteen is de sfeer totaal anders wegen zijn compleet kapot en vol met gaten, gebouwen zijn heel brak en over lopen soldaten met enorme AK-47's rond. De eerste dag voelden we ons er niet helemaal thuis, wat veranderde toen we eenmaal het land ingingen, daar was de sfeer relaxed en de soldaten verdwenen uit het straatbeeld. Ondertussen hadden we afscheid genomen van onze Amerikaanse vriend die een Date in China had en daar even heenvloeg, jammer want het was de chillste persoon die we deze reis ontmoet hadden Armoede was er wel maar is lang niet zo erg als je bijvoorbeeld sommige Afrikaanse landen aantreft. Hoewel het land toch in de top 25 armste landen ter wereld staat... Wat wel gezegd moet worden is dat we als toeristen maar twee steden konden bezoeken en dat dus een van de rijkste steden van het land was... We huurden een crossmoter en eenmaal in het platteland was alles anders, de mensen hadden er opzich prima te eten maar de meesten woonden in huisjes van Bamboe met niks erin dan wat potten en pannen... In het centrum staan een paar TV's waar het hele dorp samen naar kijkt. Soms zie je tussen de bamboehutjes, want dat zijn 't, een grote stenen Villa staan wat dan waarschijnlijk van een grootgrondbezitter is, in de hutjes wonen dan de mensen die voor een paart stuivers voor hen werken...

Natuur was echt onwijschijnlijk mooi en de tocht met de motor behoort dan ook tot een van de mooiste trips ooit!!!

Op dit moment breekt in het zuiden een allesverwoestende storm los genadeloos mensen vermoord en huizen met de grond gelijk maakt en waarschijnlijk minstens honderduizend dodelijke slachtoffer maakt... Bij ons in het westen barst dan een hele stevig bui los en vinden een paar overstroming plaats de straten zijn onbegaanbaar, maar omdat de meeste huizen op palen gebouwd zijn is de schade beperkt...

De volgende dag verlaten we via zijn brakke wegen en uitzichten op ongerepte natuur, en met een nieuw plannetje in gedachten gingen Menno en Koen Vol van enthousiasme naar Thailand toe...