Koen stopt ermee

Even ter informatie... Koen is na drie weken van babysitten, lessen en een hoop gekladder op een schoolmuurtje gestopt met de kindergarten...

Het werkt als volgt; bij vrijwilligerswerk is het standpunt dat je alles vrijwillig doet dus je kan elk moment stoppen als je daar graag zou willen, dus ik heb eerst uitgebreid gesproken met de projectleideres Pi-Tum en Pi-Gate over mijn probleem met de school waar ik terecht gekomen was. Mijn verwachtingen voor dit project waren totaal anders, ik heb me namelijk ingeschreven voor een lesgeefjob waarbij ik kinderen van 8 tot 13 jaar les zou geven, ik zou lesgeven aan meerdere klassen waar al een basisniveau engels aanwezig was.

Naja volgens onze projectleiders had de organisatie Dalaa een vrijwilliger teveel gesturd en daardoor was ik gedoemd naar de kindergarten te gaan.
Nou heb ik een hele leuke tijd gehad in de kindergarten, maar we konden van te voren wel zien aankomen dat het snel zou gaan vervelen aangezien het immers elke dag hetzelfde schema met dezelfde klas vol met hele jonge kinderen zou zijn...

Afijn na een hoop over en weer gepraat, Pi-Tum en Gate vonden het niet fijn dat ik wou stoppen al konden ze het wel begrijpen, vonden we een alternatief project voor mij.
Vanaf nu af aan zou ik me bezig houden met:

- Een dagelijks bijles project waarbij alle dorpsbewoners welkom waren.
- De dorpsbewoners helpen met hun werk en ze aldoende Engels te leren. Ik hielp Pi-ten met het bouwen van zijn huis (stukadoren, cement mixen en metselen). Echter de laatse dag regende het dus zei hij: "geen werk maar kom dan neem ik je mee naar bullfight". Ook hielpen Menno en ik Pi-Yut met de badkamer.
- Het schrijven ecologsische artikelen voor de nieuwe website van Pi-Tum en Gate.
- Een eco-toerisme project. waarbij ik de dorpsbewoners moet motiveren de fiets te pakken in plaats voor elk stukje de brommer te nemen(decadent tikje van de Thai). Niet relaxed om hen de les te gaan lezen me het taalgebrek van de dorpsbewoners vandaar heb ik dit onderdeel maar geskipt.

Menno heeft nu een fulltime schoolrooster gekregen met 12 uur lessen per week (inc. voorbereiding een behoorlijke job).

Het leven in Ban Ton San ging gewoon door en we werden uitgenodigt door collega's van Ann en Menno voor een strandpicknick op het strand van Songkhla, We bezochten onze vrienden Pi-yut, Pi-Thong en Pi-Ciao regelmatig, wat altijd lache was, traktor rijden, katapult schieten, BB guns afvuren en nog veel meer gein.
Op een vrije dag waren Menno en Koen bij gezellig bij Pi-yut om hem te helpen bij het bouwen van een badkamer, we hadden al heel wat werk verzet het zand voor de fundering geschept, de palen neergezet, cement gegoten en al die drie muren gemetselt, kortom het begon al heel wat te worden echter op deze dag begon het plots onwaarijschijnlijk hard te regenen dat de straten ervan overliepen... Met die weer kon niet gewerkt worden en net als Menno en Koenie relaxed achtervover leunen horen we een keihard klap gevolgd door nog een klap, Koen sprint gevolgd door Menno naar buiten en treft twee ingestorte muren aan! snel redden we de laatste muur (zie foto) maar helaas, de regen heeft ons werk verprutst... gelukkig maakte niemand zich druk en al snel werd er keihard om gelachen. In dit land blijken de mensen nergens een probleem van te maken en vaak wordt er dan gezegd: "mei pen lei (no problem).

Menno en ik houden ook wel van een party op zijn tijd dus het duurde niet lang of we gingen voor de party in Hat Yai. nou en uitgaan in Thailand is iets wat Menno en Koen nooit hadden durven dromen, zo vet je loopt de club in als enige Falang (buitenlander) en horde's met Thai drommen zich om je heen om je een drankje aan te bieden en voor praatje een grote chaos dus en daar zijn we helemaal gek op!

Koen begon nu lekker te lopen met zijn bijles project, het hele dorp hing nu vol met reclame posters (iedereen welkom van 5 tot 99 jaar oud) voor mijn projectje en de klassen stroomden al spoedig vol met vele leerlingen van alle leeftijden. Dagelijks gaf Koen les samen met een relaxed sfeertje in de voortuin op de Winchester farm bij Pi-Yut en Pi-Ciao waarvan zijn ouders ook meededen. Doordat alle leerlingen zich vrijwillig aanmelden waren ze onwijs gemotiveerd en ging het lesgeven vlot, een hele chille verbetering!