Kennismaking met "The Fellowship Of The Druif"

"De zwoele nacht daalt daal neer op de bodem terwijl de lucht is gevuld me een zoet pittige geur van houtskool. We zijn in de druivenvelden aangekomen..."

De grote zwarte Audi neemt ons mee door dalen en heuvels in het druivenparadijs.
Terwijl de bestuurder er vrolijk op los rateld (onbegrijpbaar engels), zitten we met z'n 3en in de auto.
De eigenaardige man met een blauw frans ogend petje op, het had ook best een frans man kunnen zijn, Hield zich terughoudend en observeerde de zaak. Zo bracht de auto ons tot aan Lantigné waar we nog vele dagen in de druiven velden zouden doorbrengen.
De boerderij was groot van omvang en lag pal naast het dorp. Bij het oprijden van het erf zien Menno en Koen het grote huis voor de plukkers waar we met sfeer onze nachten zouden doorbrengen. Daarnaast een "cave" voor het proeven van de wijn, regelmatig klopten er wijnfanaten aan om te proefen van het goddelijke druiven nat van JP'tje (Jaen Paul Dubost). Ook was er daar de wijnflessen vul-machine en een opslag.
Daar boven werden wat kamers verhuurd en waarnaast de wijnschuur was waar de wijn geperst,gerijpt en geproeft werd.
Onze baas een man van weinig buitenlandse woorden (meer van de wijntjes) kon geen engels maar heette ons welkom met een bruisend wijntje, een rose moussé.
Het drankje was een goede gelegenheid om vast kennis te maken met de mede druiventrosknippers.
Na een kalme kennismaking mixen de we ons met de wijnboeren en onze JP(De hoofdboer Jean Paul)om nog een borreland wijntje te drinken (onze vriend JP had trouwens elk moment van de dag wel een rede om een wijntje open te trekken).
We stellen ons voor aan de bodybuild beer van de groep Peter (NL), de stille jongen van de groep, de Duitse Peter, Anna de vrolijke rossige krullenbol, de twee chagarijnig kijkende Franse Silverine en Cristoffer. Ook was daar de geheimzinige Spaanse die de dame van Peter (NL) bleek te zijn en tot slot de warrig kijkende Engelsman die het leven met rustige oogjes bekeek, maar wel alles van voetbal wist wat er te weten valt (goal van arnsel in 34ste minuut in tweede ronde van de bekercup :0).
De rest kwam binnen druppelen, de Duitsers Tabita en Katrine. Kirsten de knapste en Lars de stilste en Daar hadden we Guilhem de soldaat.
De twee fransjes van niet langer dan 1 meter 65 Victor de pianist en Alex de babbelaar de verkoper ten top.
De groep is nu bijna compleet en we genieten daarna van een langverwachte heerlijke/typische franse maaltijd.
De slaapplaatsen bevinden zich in een groot huis/schuur met 5 kamers inclusief een badkamer. Het lijken net barakken alleen dan hangt er een goede franse sfeer.
S'avonds komt er opeens een lange man in zwarte kleren en haar zo zwart als de Raven de kamer in. Menno stapt op de man af en geeft hem een hand "Bonsiour Ca Va" hij antwoord: Ja gaat prima en met jouw?
ohh nog een Nederlander geweldig!!
Nu zitten we in de kamer met een geweldige combinatie: Koen de intelectuele man Richard de altijd lachende en grappende man en wij met de twee Franse jongetjes Victor en Alex...
Koen en Menno waren hier veruit de jongste maar in deze weken deed dat er niet toe, iedereen was gelijk...