Een warm afscheid in de binnensteden van Lyon

Tijdens de vendange hadden we met de groep z'n goede band gekweekt dat we niet zonder een goed afscheid uit elkaar konden.
We zouden met de hele groep gaan slapen en uit eten gaan in Lyon. Maar eerst namen we afscheid Van JP'tje en zijn aanhang. Als dank voor het werk kreeg idereen van de groep een goed salaris en een paar huiswijntjes mee. Sommige mensen in de groep hadden weinig geduld trokken de flesen wijn ter plekke open (PLOP) en zetten het op het drinken.

5 MAN EN DE FRANSE VLAG

De reis van Lantigné naar Lyon was een gebeurtenis apart. De sfeer was echt knettergek en Richard was echt in alle staten en genoot duidelijk van zijn vrijheid en ging gekleed in cowboyhoed met een veer op zijn hoofd en franse vlag als een cape om z'n schouders. Met deel van de groep reisten we zingend en springend met trein en Metro naar het hart van Lyon de resterende groep tegemoet. Een reservering hadden we bij het een jeugdherberg in Lyon maar eenmaal aangekomen had de andere groep slecht nieuws, het hostel was volgeboekt voor die nacht. Gelukkig konden we onze zware backpacks kwijt in de auto van Anna wat de hele situatie iets aangenamer maakte.
Lachend keken we elkaar aan...
Er reste nog maar een optie...
Slapen in het park!

Die avond zag men een ongewoon gezelschap lopen naar t Centrum van Lyon. Daar wachte een heerlijke maaltijd in een top restaurant, aanrader van onze boerebaas JP.

Werd een gezellige en onvergetelijke avond, met al onze druivenbroeders.
Eind van de avond Keren we moe en voldaan terug naar onze parktuin .
Lekker , op t gras en bankjes slapen onder een hemel vol sterren iedereen vondt z'n plekje en ging voor die welverdiende slaappartij.
Plotseling schrokken we wakker. regen?! Maar al snel genoeg werd duidelijk de regen van de sproeiinstallatie van t park gras kwam en dus om half vijf s'nacht afging... Was dus nog steeds zo:-( Om heen zag ik de de hele groep, maken dat ze weg kwamen, sommige springend in hun slaapzakken, anderen rollend in een dronkemansroes.

De volgende morgen maakte de Zuid-Franse zon ons wakker. Verder die dag speelde we allemaal toeristje en liepen rond in de mooie stad Lyon... Na een ontbijtje en bezoek aan de kathedraal, gebouwen en colloseum was het uiteindelijk tijd om afscheid te nemen waar we t allemaal even moeilijk mee hadden want ongelijfelijk, maar t leek net alsof we elkaar al jaren kenden.

Hier kwam het moment dat iedereen zijn eigen weg zou gaan, Nieuw-Zeeland, Spanje, richting Parijs, sommigen naar een volgende boer en oogst en voor de rest was het helemaal voorbij en gingen weer terug naar huis...

Wij gingen echter, bikkels als we waren, voor de volgende oogst kregen een lift van Sylverine, (bijnaam, de moordenares) en Cristoffer (bijnaam, je n'aime pas taguil, wat zo ongeveer betekend: verfromfraaid gezicht) Op weg naar waar ons volgende druivenpluk avontuur zou beginnen...