Het oude mannetje en een bakkie

De man scheurt weg in zijn campingkar en geeft meteen plankgas, hij kijkt dromerig om zich heen en begint een verhaal tegen menno en mij, wat hij beter niet kan doen want zo verliest hij controle over het stuur en slingert over de snelweg met een slordige 140 km per uur... hij vertelt ons dat hij in het leger gezeten heeft in vietnam, dat hij 90 jaar oud is en dat hij homo is... we houden onze adem in wanneer hij een vrachtwagen nadert! Hij reest door en juist voor de achterkant van de transporttruck staat hij vol op de remmen en we hopen dat ie het nog haalt, dan maakt hij een snelle bocht naar links en passeert de vrachtwagen.
zo gaat hetzelfde liedje de hele rit door...
Koen sist tegen Menno, "Menno dit is een maniak! Als dit zo door gaat staat er morgen in de krant, twee Nederlandse lifters gecrast in een Campingkar op de Franse snelwegen! we moeten eruit zien te komen!" Zo prodeerden we hem te laten stoppen door hem een kopje koffie aan te bieden, terwijl ik me vasthoud aan de stoel en hij bijna tegen de vangrail aan ragt zegt hij, "waarom?" ik heb geen dorst jongens, hij trapt weer op t gas pedaal en kart voort...
Toeterende auto's en vrachtwagens, hij vraagt "zijn jullie getrouwd mijn jongens? dat kan toch in Nederland? jezuz! roepen we in koor".
Juist voor een benzine station vragen of hij ff de weg af wil gaan voor een bakkie en hij rukt aan het stuur en gaat rechtsaf...
pfff, hij eenmaal slurpend aan zijn bakkie koffie staan we in het pompwinkeltje, even naar buiten kijken naar de plek waar we zo weer door zullen gaan met liften... Zoals afgelopen dagen zullen we weer rondlopen op het parkeer terrein en bij de benzine pompen vragend om een beetje hulp bij het komen van de ene naar de andere plek, maar alles beter dan weer bij deze labiele vent in de auto. man! die kerel zal niet lang meer leven ben ik bang...
eenmaal weer voor de campingkar zien Menno en Koen dat zijn kar vol met deuken en gaten zit... we hadden het kunnen weten! we laden onze spullen uit en zeggen de man vaarwel maar niet voordat we traditioneel een paar foto's genomen hebben.

Na twee beschaafde liften komen terecht in poitiers de oude stad en staat er een gezin en een warm maal voor ons klaar!

De volgendag flaneren we door de brokkerige middeleeuwse stad die wat opgesmukt is met graffeti na een middagje kon je gerust conlcuderen dat die stad geteistert wordt door vele graffiti gangs! man, die hele stad zit onder... Ook hier was natuurlijk staking op de Uni, die vakantie (van anderhalve maand) kwam de Fransje studentjes geloof ik wel mooi uit...
EEN STEMMING BRACHT UIT:
861 voor een voorgang van de staking
312 tegen
op straat werden we vergezelt door veel zwervers en brallende Fransen
Dus alles ging hier zoals we gewend waren van de afgelopen 3 maanden... en we genoten ervan!