Rossen tussen de druiven

De Ochtend was elke keer één grote grap met ons gezelligheidsdier Richard die nu moest betalen voor de lange avonden en zag eruit of hij net vrij kwam uit een Turkse cel waar ze je de hele nacht wakker houden. Hoe hij daar lag opgerold in z'n coconnetje van dekens en een wazig gezicht terwijl er werd gegekt, geschreeuwd en gelachen. Zo werd de stemming min of meer melig en een mooier begin van de dag kon je jezelf niet wensen. In onze kamer bestondt geen ochtend humeur. Koen die altijd alles van een afstandje bestudeerde en gade sloeg, gaf altijd pakkende commentaren "He geboefte!", "zo mijn jongens, jullie hebben nog een hoop te leren", "Scandaleux! (schandalig!)".

EEN VOLGENDE DAG IN HET DRUIVENVELD

De rijen zijn gesloten, met zijn allen vallen we de druiven aan en werken we lijn na lijn af. iedereen werkte in zijn eigen lijn met druiven dus de ene keer werkte je naast de een en dan weer naast de ander. Koen en Menno waren nieuwsgierige jongens (of zoals Peter ons altijd noemde "de jonge honden") en spraken met iedereen en zo kenden ze iedereen van de groep. Met als gevolg dat de boer ons ("Les deux Hollandais!") regelmatig uit elkaar kwam halen:-p
Al snel kregen we het imago van praatgrage dekselse jongens. enigzins vermoeid sprak JP dan over ons en imiteerde dan twee kippen... :-~

Het was een typisch Boerenleven, de tafel waar vooral de boeren aan zaten was vaak ruig en rumoerig, platte grappen smeten ze over de tafel. Maar op een mooie avond vroeg JP'tje met zijn Brede glimlach de aandacht en iedereen verwachte weer een grap. Hij kondigde aan dat hij net een brief van de overheid had binnen gekregen en hij vertelde ons, "Namens de president van Amerika, Als u (de hoofdboer JP) iets verdachts of verdachte personen uit bepaalde hoeken op het druivenveld ziet informeer dan de Franse veiligheids dienst, dit voor de veiligheid van jezelf en het Franse Volk, Mwahahaha" Hij nam het niet serieus en dit was aanleiding tot vele grappen en gekkigheid...

Die Fransen konden niet altijd even goed tegen een Nederlands grapje. En zo gingen Menno, richard en Koen soms urenlang totaal onzinnig Frans met elkaar ouwehoeren, "le blanche lapin avec les grande oreilles", "tu est une sac de dormir", " je parle pas Frans". waarmee we met name de Macho-boer, die ons altijd beval als een SS'er, flink aan de kook brachten, waardoor soms wat agressie ontstond. s'avonds konden we dan eindelijk losgaan door armpje druk wedstrijden die zeer fanatiek gestreden werden, Menno deed ook mee en versloeg uiteindelijk de Franse militair Guihelm, die weer de sterkste aan de Franse kant was. De grote winstvierders waren Peter de Stille(Duitser) en Peter de Sterkste(NL'er) en voor de titanenstrijd waarbij de hele eetzaal gilde en schreeuwde liep Peter de Sterkste op de tafel af pakte Menno en trok hem alsof 't een kleine jongen was van de bank af en ramde keihard op de tafel waardoor alle bestek en wijnflessen de lucht in vlogen :-0 nu ging het tussen Peter en Peter. En zonder al te moeite haalde Peter(NL) een overwinning binnen voor t Vaderland (en voor de verloren voetbal finale schreeuwde peter nog:-)). Maar hierna werd de vriendsschapsband tussen de verschillende nationaliteiten behoorlijk versterkt.
En na een lange dag konde we weer met zijn allen en een wijntje uitbuiken voor t slapen gaan...