De laatste blikken

De bus rijdt langzaam en vol vermogen tegen de stevige helling op, glooiende heuvels omringen ons en hoog boven ons glinstert een gigantische gouden boedha in het zonlicht. We zijn weer terug in Thailand en zetten koers naar het hooggelegen Nakhon Sawan, waar onze brommers in een stalling staan opgesteld.
In een van de mooist gelegen steden van Thailand stappen we uit en ademen de frisse berglucht in. We zijn hier op zo'n mooie plek en zouden hier altijd wel willen blijven, maar daar is helaas geen tijd voor. We gaan onze brommers terugrijden naar Chang Mai en daarna richting Bangkok om te vertrekken met ons vliegtuig. Na een zware overnachting in het bushok met onze tassen als kussens, staan we op met 't licht om de lange tocht naar t noorden te gaan maken. Door bijna lichtgevend groene weilanden, bergen en dalen rossen we met onze trouwe stokpaardjes door naar Chang Mai. Soms rijden we uren achtereen door bochtige bergweggetjes, diepe bossen en uitgestrekte rijstvelden en gunnen onszelf nauwelijks rust en rijden tot in het holst van de nacht. Om de zoveel tijd stoppen om te navigeren of te tanken of zelfs om kapotte onderdelen aan onze brommer te repareren. En als we dan weer rijden is de weg weer van ons en gaan we slalommend en schreeuwend over t asfalt. Dit is werkelijk de beste, mooiste, meest intense manier om een land te ontdekken...

Na honderden kilometers reizen, beginnen we de omgeving weer te herkennen, stukken natuur die we al doortrokken hebben en enkele dorpjes die waar we eerder gestopt zijn... Door de diepe bossen en wouden van het noorden naderen we Chang Mai waar we de brommers zullen verkopen. Onze tocht is ten einde en het wordt tijd om afscheid te nemen...